برزخی به نام ِ ایران
ایران کشوری که گویند به معنای ازادگان است. ایر؛
آزاده – ان؛ علامت جمع عربی
واژه ای پارسی جمع بسته شده با دستور زبان عربی.
دولتی با شعار دینی از جانب خدای یگانه
مردمی دم زننده از دین و فرهنگ
مردمی مفتخر به تاریخ چندین هزار ساله
مردمی که دین ِ هزار و چهارصد ساله را کهنه می دانند
و اداب سه هزار ساله را نو.
جمهوری اسلامی ایران
جمهوریتی که به یک نفر ختم می شود براساس اسلامیت در
نهاد افکار ایرانی.
افراط
نه مکانی ست که رشد معنوی ممکن باشد و نه محلی که
دسترسی به گناه انچنان راحت باشد.
جامعه ای که؛ به همان اندازه که پیدا کردن مکان
مذهبی اسان است، به همان اندازه هم مکان غیر مذهبی ولی شعار مذهب است!
قوانین جامعه را با شعار قوانین دینی ساخته اند.
زنان موظف به رعایت حجاب براساس ایات مستقیم کتاب
مقدس الهی
انچه دیده می شود مدل های مو و لباس و ارایش زنان
براساس تیپ های غربی.
(تیپ هایی نافهمیده؛ نه تیپ جدید و اخرین مدل دارند
نه حجاب دینی! بیش تر مدلی که دیده می شود از رنگ و طرح و رفتار تیپ هایی ست جهت
شناسایی همجنس گرایان در کشورهای غربی!)
همچنان افرادی که حتی صورت خود را به دلیل قانون
حجاب نامعلوم می پوشانند تا چهره ی شان سبب وسوسه ی جوانان نشود!
جوان ِ پسری که در گوشش خواهران دینی خوانده می شود
تا به دختران نگاه شهوانی نکند!
شعارست اینکه دختری بیگانه را پسری به چشم خواهری
ببیند! که شیوخ شان بر منبر سخن از عشق ِ در یک نگاه می زنند! و می گویند جوان
اساسا طبعی عاشق دارد! واگر لطمه ای به این طبع وارد شود دچار مشکلات می شود!
به چشم خواهری و طبع عاشق!
یا مردم خرند یا خر شیخ سوار!
هرچه شعار می دهند انجام نمی شود! کسی نبوده که
بتواند اموزش بدهد انچه شعار می دهد.
شعار زهد و تقوا در چشمان جوان کجا و چشم چرانی های
دختران به پسران کجا!
جوانانی را در نخستین روزهای جوانی مزدوج می کنند تا
به گناه کشیده نشوند. که این خود نشان از چندگانگی افکار و رفتار این جامعه است.
نه جوان که شاید به اجبار نوجوانی که هیچ اطلاعی از روابط جنسی ندارد. طبع عاشق
باید از نهادش برخیزد! فطرت پاکجو به شهوت و غریزه ی حیوانی امر کند!
چشمان پاک و جوانان خوب؛ جوان ترم اول دانشگاه، عاشق
می شود. یعنی اولین روزهایی که چند عدد از جنس مخالف خود را می بیند و باید انچه
از تقوا و زهد در گوشش به خریت خوانده شده است انجام دهد و باید جنس مخالف خود را
به چشم خواهر/برادر ببیند تا شهوت بر او غلبه نکند، عاشق می شود به
................
خواهر در خانه ارایش ندارد و لباس خاص نمی پوشد و
فلان مدل رفتار نمی کند! ولی دختران در دانشگاه و خیابان مانند وقتی که به مهمانی
می روند ارایش می کنند و عشوه و ناز خرج می کنند و اندام نمایی می کنند!
برادر در خانه انچنان خاص و با متانت رفتار نمی کند
و ادبیات خاص ندارد و فلان مدل لباس نمی پوشد! ولی پسران در دانشگاه و خیابان
شیرین می شوند! مودب می شوند! شاعر می شوند! مدل های موی خاص دارند! اندام نمایی می کنند!
جوانانی که خود را چندین مدل نقش و نگار می دهند
برای تماشای خواهران و برادرانشان نیست برای یافتن جفت است.
طبیعت این غریزه ی حیوانی ست و هر حیوانی رفتاری خاص
دارد برای یافتن جفت.
وبسیارند پرندگان و چرندگانی که خودارایی هایی خاص
دارند برای جفت یابی، همسریابی، عشق یابی!
این رفتار و تیپ ها در همه کشورهای غربی هم هست
تفاوت این است که اخر شهوترانی یک غربی صدمه ای به هیچ دینی وارد نمی کند! شهوت
شان به صیغه (زنا) ختم نمی شود. در یک کشور غربی برای حوسرانی پاداش الهی داده نمی
شود، که در برزخ (ایران) برای شهوترانی فرضیه ای برپا می کنند به نام صیغه و با
تعدادی سند ساختگی انرا پر از ثواب می کنند! درین صورت جوان نیازی به ازدواج ندارد
بلکه هروقت نیازی پیش امد با درود و سلام و ... صیغه می کنند فی مدت معلوم!
دولتی که سایت های مختلف را فیلتر می کند تا جوانان
را از گناه حفظ کند.
سایت های پورن فیلتر می شود تا جوان پورن استارهای
پخش زنده را در خیابان ببیند و زهد و تقوا پیشه کند!
سخنی خاص نیست براینکه جوان نیاز به ارضای شهوت
دارد؛ بتواند همسر نتواند ...
سخن این است که هرچه می خواهید انجام بدهید ولی
زنا را صیغه نکنید
خانه ی سکس / فحشا را خانه ی عفاف نکنید
سایت های دوست یابی را همسریابی نکنید؛ هر دختر و
پسری قرار نیست روابط سکس داشته باشند که بخواهند همسر شوند.
هرغلطی می خواهید انجام بدهید ولی جنبه ی
دینی و عرفانی ندهید.
عشق (شهوت)
را در شعر عرفان نکنید.
هرچه به خریت مردمی را خر کرده اید، دیگر سواری
نکنید...
-
کشورهای صاحب صنعت و تکنولوژی به دلایلی براساس
منافع شان ایران را تحریم می کنند. و ایران هم براساس منافع خود عقب نشینی از
مواضع خود نمی کند! بماند که دعوا نفت است یا انرژی هسته ای یا ترس از بیداری
مردمان! برزخ این است؛
غرب ایران را تحریم می کند ایران غرب را فیلتر!
فیسبوک، تویتر، یوتیوب، گوگل پلاس و ... فیلتر است!
از جمله بلاگر!
شرکتی هم مانند گوگل و اپل هم ایران را تحریم می
کنند.
هیچ نمایندگی یا فروشگاه رسمی از هیچ شرکت تکنولوژی
درایران نیست مگر شرکت هایی که با چند واسطه نمایندگی گرفته اند.
برای مثال هیچ مکان رسمی و مستقیم از طرف اپل نیست
که خدمات پیشتیبانی عرضه کند.
ایسوس، لنووو، ایسر، سونی، موتورولا، سامسونگ، اپل،
ال جی و ... هیچ دفتر رسمی یا فروشگاه مستقیمی ندارند.
(تمام شرکت هایی که اسم نماینده ی فلان شرکت خارجی
را دارند ادعا ست وگرنه باید تمام شرایط و قوانین شرکت اصلی را اجرا کنند مانند
گارانتی ها و خدمات پس از فروش و ...)
-
-
ایران تعطیل است!
ایران در شرایطی خاص بسر می برد...
حدود یک ماه از دوازده ماه ِ سال تعطیلات رسمی ایران
است.
که این تعداد غیر از تعطیل روز جمعه و نیمه تعطیل
روز پنج شنبه در هر هفته است.
بیش از 70روز رویداد های مهم دیگر است که برای هر
کدام مراسمی و جشنواره ای برپا می شود که حداقل 2-3 روز تعدادی از سازمان ها و
ادارات و وزارت خانه ای در حالت کاملا خاص بسر می برد برای بهتر اجرا شدن مراسمی
که هدفی نامعلوم و حتما بی هیچ نتیجه ی مهمی است.
دوماه از سال بطور جداگانه و خاص ایرانیانی بپا می
خیزند تا دین اسلام را زنده نگه دارند.
یک ماه خاص هم همگان به میهمانی ایزد می روند!
جدای از تعطیلات رسمی اول سال مراکز اموزشی از مدرسه
دبستان تا دانشگاه تا مراکز اموزش خصوصی تعطیل غیر رسمی هستند. حدود 10 روز قبل از
یک فروردین و حداقل یک هفته بعد از 13فروردین.
اینها مواردی است که هرسال تکرار می شود و اما...
شرایط خاصی که نسبت به رویدادهای ناخوانده پیش می
اید.
شرایط تصادفی مانند بلایای طبیعی، اتفاقات اقتصادی،
سیاسی داخل کشور ایران و اتفاقات بین المللی.
سخنرانی فلان ایت الله ! تا سخنرانی شخصیت های اول
سیاسی ایران.
اکران فیلمی در سینما! کنسرت موسیقی فلان خواننده! و
..................
هرکدام ازین ها رویدادهایی هستند که شرایط خاص دارند
بالقوه و با اندک سخنی بالفعل می شوند.
"روزی ست بنام چهارشنبه سوری! روزی ست از اداب
ایرانیان باستان در اواخر سال که با لوازم اتش بازی ساخت چین و اعمال نامعلوم
الحال انجام می شود! حداقل دو هفته پیش ازین روز/شب نیروی انتظامی هر شهر به حالت
اماده باش برای جلو گیری از هرگونه اغتشاش؛ که البته این جلوگیری از اغتشاش بعد از
سال 88 بیش تر معروف شده است.***"
این نکته اضافه شود که برای هرکدام ازین روزهای خاص
بیش ترین چیزی که دچار لطمه می شود اینترنت ایران است!
مردم برزخ فکر ایران
سخنی ست که می گویند پیش از هرچیزی فرهنگ سازی باید
انجام بشود!
چه می شود زمانی که فرهنگ سازی برای ازادی و
دموکراسی نشود و به کشوری ازادی داده شود!
زمانی که کشوری مانند انگلستان مونوریل داشت ایران
با مرزهای بسیار گسترده درشکه داشت و ماشین هم برای اعلی حضرت همایونی و *اقازاده
ها* و شاهزادگان...
تعدادی کلمه
ی دموکراسی را از فرنگی ها شنیدند و حوس کردند سلطنت پر از شکوه شهنشاهان ِ بی
فرهنگ ایرانی را براندازند و به رسم غربی ها کشوری شورایی داشته باشند. مجلس
ساختند و بتوپ بستند!
مردمی نادیده و نافهمیده بودند و تعدادی فرنگ دیده!
جو دموکراسی ایران را فراگرفت و هر روز تعداد *ازادی
خواهان* بیش تر شد.
شاعر، دانشمند، مردم ِ وطن پرست و غیره.
حدود پنجاه سال این درگیری ها بود تا شخصی سخنی گفت
...
مجلس نمایندگان مردم تشکیل می شد و همانند همه مجلس
های شورایی در سراسر جهان به نفع عده ای به اتمام می رسید.
تا اینکه شخصی و تعدادی به پشتیبانی ِ دین صدای خود
را بلند کردند و در مقابل مصوبات غیر دینی مجلس بپا خواستند و البته در مقابله با
رفتارهای غرب زده ی شاه ِ اریامهری که غربی ها او را تربیت کرده بودند برای نوکری.
پیش از این شخص و تعداد همراهانش اندک افرادی بودند
که بازهم دم از دینداری می زدند و ایران را با دین ِ اسلام ِ شیعی می خواستند. مردمی
که مسلمان ِ سنی بودند و بزور قانون گذاری یک سلسله شیعه شده بودند.
"" در مورد این برخی عقیده دارند ایران
شیعه شد به دستور صفویان تا در مقابل سنی های عثمانی قرار بگیرد و هیچ مصلحت دینی
وجود نداشته برای این عمل."
یک روحانی از حوزه ی علمیه قم برخواست و شعار دین
سرداد.
حدود چهارده سال بعد به انچه می خواست رسید. و گفت
هرچه اتفاق افتاد خواست خدا بود و هرچه بدست امد از خداست.
اما برزخی که او درماند این بود که همه ی افرادی که
اطرافش بودند مدعی دین نبودند.
جوانانی در جامعه با سخنرانی ها و اعلامیه های او
تربیت شده بودند و برایش جان دادند ولی انهایی که در راس امور قرار می گرفتند بیش
تر افرادی ازادی خواه بودند تا دین خواه.
پس مجبور شد یک مرحله از شعار دین عقب نشینی کند تا
اکثریت مردم را جمع کند و کشور را متحد کند.
اتحاد بین ترک و پارس و بلوچ و کرد
جوانانی تربیت شده ی او بودند ولی بسیاری جوگیر ِ
الله اکبر گفتن. از آن جو دینی خارج شدند چون دیگر کسی شعاری نمی داد و کشور رو به
ارامش بود. ولی هم چنان تضاد بین دین خواهان که اندک بودند و ازادی خواهان که بیش
تر در جامعه معلوم می شدند درجریان بود. و تعداد بسیار زیادی هم ناراضی بودند از
حکومت ان شاه به دلایل اقتصادی و نه ادعای روشنفکری داشتند و نه دینداری.
ولی همه ی
این افراد تا قبل از به نتیجه رسیدن جریانی که او براه انداخته بود ساکت بودند.
سختی های کار را او و تعداد بسیار اندک دین خواهان
متحمل شدند و سود را ازادی خواهان.
حکومت دینی و اضافه شدن خواست مردم؛ جمهوریت و
دموکراسی!
شعار یکتای الله اکبر شد؛ نه شرقی، نه غربی، جمهوری
اسلامی! که درواقع با کلمه جمهوری می شود هم شرقی هم غربی!
برزخ ِ دین و ایران!
عده ای ازادی غربی می خواستند، عده ای ازادی شرقی
عده ای شروع کردند به شعار شاه خواستن تا بتوانند
دین ِ اعراب را از کشور عجم ها دور کنند.
حکومت سخن از یک شخص دینی گفت و سه قوه ایجاد کرد.
قوانین دینی اجرا شود! براساس قوانینی دینی قضاوت
شود! و براساس دین قانون تصویب شود...
نمایندگان مردم ایران باید دینی برای شان قانون
تصویب کنند این سبب نارضایتی اکثریت مردمی بود که انچنان پایبند به دین نبودند و
نیستند بنابراین برزخ اینگونه پیش رفت که گروهی از شخصیت های سیاسی و اقتصادی و
فرهنگی در مجمعی انچه مصلحت کشور باشد را اجازه ی اجرا بدهند حتی اگر مصلحت باشد
دین کمی یا خیلی بازهم عقب نشینی کند.
انان که تربیت شدند کشته شدند هرچند عده ای هم که
اگر زنده ماندند منحرف شدند!
مانند تاریخ صدر اسلام و داستان طلحه، زبیر، شمر و
دیگران.
واین شد داستان دموکراسی و ایران؛
شاه بود، مجلس تشکیل شد، ادعای دین کردند.
طاغوت برافتاد دموکراسی و مجلس شورا تشکیل شد.
حال لیبرالیسم ِ بی دین می خواهند و شاه پارس! ***
-
پول
شیخ...
شغل:
سخنران!
رتبه ی علمی: حاج آقا! / جاجیه خانم!
جلساتی برگزار می شود به ادعای دین! به هدف مجموع
شدن خانواده!
نتیجه: صددرصد صفر از نظر علمی.
جلساتی ست که شخصی با لباسی نامعلوم الحال می آید و
از پلکانی بالا می رود و شروع به سخنرانی...
آن شخص در مکانی غیر از دانشگاه درسی نامعلوم خوانده
است!
چه جلسات خانوادگی باشد، چه جلساتی که سخنران
!باسواد! از مکان غیر دانشگاهی، به هرحال هیچ نتیجه علمی و فنی ندارد.
حاج اقا/خانم سخنرانی می کند به ادعای دین و پولی
دریافت می کند برای اینکه صحبت کرده است.
هرجلسه ی سخنرانی سی دقیقه و وجه دریافتی ده ها هزار
تومان.
مقدار پولی که اگر درُ و گوهر از دهان حاج اقا بیرون
بیاید زیاد است، چه رسد به ینجه و علف.
در طول یک روز هر تعدادی که سخنرانی برود حقوقش بیش
تر می شود؛ قیمت خاصی خواهد شد...
مطالبی کاملا تکراری. مطالبی که هرچقدر تکرار بشود
برای کسی مشکل ایجاد نمی کند پس به راحتی بیان می شود و پول دریافت می شود.
برزخ؛ سخنران می فرماید سخنان ما را بشنوید و عمل
کنید و به اعمال و رفتار ما توجه نکنید!
سخنرانی می کنند در مورد زهد و تقوا پیشه کردن، پول
می گیرند هزاران تومان.
سال هاست سخنرانی کرده اند
هزاران هزار نفر سخنان شان را شنیدند
ولی هر روز جامعه بیش تر برعکس سخنان ایشان می شود!
چرا ؟؟؟
چرا باید وارد جمع هایی شد که تعداد ادم های مفید
صفر است؟
چرا باید وارد جمع هایی شد که اگر یک نفر مفید موجود
باشد نمی شود ازان بهره برد؟
اشخاص از شخص ایجاد می شود، جامعه از تک تک افراد
ایجاد می شود؛ مجموعه هزار خر برابر ببر
نمی شود!
به هدف رسیدن به وسیله اتحاد زمانی رخ می دهد که هر
شخص بفهمد هدف چیست و وظیفه ی شخصی خود را متوجه باشد.
اگر مجموع خر باشد ببر هم که متحد انها بشود فقط
توانایی های خود را ضایع کرده است.
این همان است که نادانی برای نادان هایی سخنرانی کند
به تخیل و هدف واهی، پس مجموع مردم به راهی می رود که نمی داند چیست به تقلید از
هر کسی دیگر از جامعه ای دیگر!
اینطور می شود که میان شعار فرهنگ پارسی و دین عربی
جامعه ای غربی دیده می شود...
و این هم چنان برزخ دین و ایران است |
ائتلاف بزرگ شیخان رقاص
انتخابات در برزخ یعنی هرچهار سال عده ای را برقص
اورند
درین میان هرکس بهتر برقصد در میان مردم شخصی بهتر
شناخته می شود.
ولی برزخ یعنی وزیدن باد
یعنی مردمی که به استخوانی دم تکان می دهند پس از یک
ساعت دانشمندانی و سیاستمدارانی متبحر می شوند.
اینگونه ست که رای مردم مفقود الاثر می شود!
چون حتی خود مردم نمی دانند به چه کسی رای داده اند
چون نمی دانستند به چه کسی می خواهند رای بدهند.
مردمی که تفکرشان به جمله ای از مجری یک شبکه خارجی
تغییر می کند و منبع سخنان شان نانوایی و تاکسی است اخرالامر نمی دانند چه کردند و
چه پیش می آید.
جوانانی ازین مردم گوش به فرمان رییسان شان هستند در
حوزه
و جوانانی دیگر گوش به زنگ سخنِ ان کسی هستند که
حرفش بوی هرزگی بدهد
آخر چه گذشت و چه پیش آمد را نمی فهمند*
شیخانی با پیشوند حجت الاسلام نامزد انتخابات می
شوند و با وجهه ی دینی ِ خود هرزه وار سخن می گویند؛ روحانیت مبارز!
تاریخ تکراری ِ ایران
با امامه و ابا می رقصند تا رای مردم را جذب کنند
ولی باد ساعت اخر قبل از شروع انتخابات معلوم نیست
چگونه بوزد!
ستاد انتخاباتی این شیخان رقاص خانه ی فحشایی ست با
ظاهر سیاست
حال این متهجران برای کدام ازادی می خواهند مبارزه
کنند نامعلوم است
زمانی که متهجران روشنفکر شوند...
آنگاه که میزان رای ملت شود هرزگان مجال رقص
و قاتلان مجال قتل می یابند.
زمانی که رای بدکارگان برابر با رای دانشمندان باشد
عدالت نابود است
انجا که عدالت نباشد علم و نواوری پایمال برابری با
احمقان می شود
وقتی سلیقه ی دانشمندان تاثیرش مانند سلیقه ی فاسهان
باشد پیشرفت معنی ندارد
*
دین در زندگی مردم ایران رخنه کرده است
به این دلیل خوب و بدشان خوب اند و دیندار و دل پاک!
جایی که حتی قوانین رانندگی و شهروندی را بچسبانند
به قوانین شرعی و بگویند فلان قانون، قانون شرعی است پس انجامش واجب. و کشوری که
بدترین رانندگی را دارد یعنی از قوانین شرعی سرپیچی می کند.
این می شود که تمام قوانین واقعی دین را نیز اجرا
نمی کند چون در باطن دین برای شان معنی ندارد و اساسا دین را نمی فهمند.
درنتیجه با لباس دین هرزگی می کنند و این خرابکاری
ها بپای دین نوشته می شود چون خودشان ریشه و اساسی ندارند...
این
متن ادامه خواهد داشت...
